برای چشمان منتظر ساحل؛ معلمی با یک دانش‌آموز
تاریخ انتشار: ۳۰ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۸۶۸۷۷
از اینجا که تنها دانش‌آموز روستا ایستاده و چشم به جاده دوخته تا دست یافتن به آرزوهای دور و درازش کلی فاصله است؛ او منتظر ایستاده تا آقا معلم از راه برسد و چراغ مدرسه را روشن کند. - اخبار اجتماعی -
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری تسنیم، از اینجا که تنها دانش‌آموز روستا ایستاده و چشم به جاده دوخته تا دست یافتن به آرزوهای دور و درازش کلی فاصله است؛ او منتظر ایستاده تا آقا معلم از راه برسد و چراغ مدرسه را روشن و مقصد را برای تحقق رویاهایش، کوتاه‌تر کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ابرها خیال کوتاه آمدن ندارند و کولاک و سرما امان نمی‌دهد اما معلم هم قصد برگشت از جاده پر پیچ و خم را ندارد و هر بار که برف، مانع حرکتش می‌شود به یاد آن چشمان منتظر که دست‌هایش را با هُرم نفس‌هایش گرم می‌کند، می‌افتد و امیدی دوباره برای ادامه دادن می‌یابد.
با 500 کیلومتر فاصله از مرکز شهرستان مرند، کلاس درسی برای تک دانش‌آموز روستای مرکید برپا شده است، روستایی که زمانی نبض زندگی در آن جریان داشت و حالا بعد از آن روزهای طلایی و مهاجرت اهالی به شهرهای اطراف، تنها دانش‌آموز روستا برای آبادی و جان گرفتن دوباره روستا تلاش می‌کند تا به قول خودش، فرد مفیدی برای مملکتش باشد.
علی تابستانی، مدیر آموزگار مدرسه تک نفره روستای خرابه مرکید مرند است.
تصویری که این معلم برایم فرستاده، کلاس درسی را نشان می‌دهد که ساحل در گوشه‌ای از آن مشغول مطالعه کتاب درسی است و از ابزارهای آموزشی سر کلاس، حدس می‌زنم که او باید دانش‌آموز کلاس چهارم یا پایه‌های بالاتر باشد و حدسم درست از آب درمی‌آید، این کلاس تنها یک دانش‌آموز کلاس چهارمی دارد که رویای پزشک شدن او را هر روز بیشتر از روز قبل به درس خواندن و تلاش بیشتر، مصمم می‌کند.
مدرسه تک دانش‌آموزه روستا به نام شهید باکری مزین شده است و مدیرآموزگار مدرسه با 27 سال سابقه خدمت در دستگاه تعلیم و تربیت، هنوز هم معلمی را شغل انبیا دانسته و راهی روستای صعب‌العبور و دورافتاده و کم برخوردار خرابه مرکید مرند می‌شود، بدون ذره‌ای کاهش علاقه و انگیزه، درست مثل روزهای اول معلمی.
این معلم، 20 سال از سال‌های خدمتش را در مدارس روستایی و چند پایه تدریس کرده و امسال نیز برای اولین بار مشغول تدریس در مدرسه‌ای است که تنها یک دانش‌آموز دارد و فقط سه خانوار در روستای مرکید زندگی می‌کنند.
سختی تردد در جاده پر پیچ و تاب منتهی به مدرسه موقع بارش برف دو چندان می‌شود و آقا معلم، دانش‌آموزش را بهترین شاهد سختی تردد به مدرسه می‌داند و می‌گوید: تنها دانش‌آموز این روستا هر روز رفت و آمد بنده را با شرایط سخت به روستا مشاهده می‌کند، ساحل در درس‌هایش جدی و کوشا است و از درس خواندن خود احساس رضایت و شادابی می‌کند و وقتی حال خوب یادگیری در این دانش‌آموز را می‌بینم، حال من هم خوب می‌شود.
او ادامه می‌دهد: همین که برای این دانش‌آموز هم فرصت یادگیری ایجاد شده است، حسی خوب و نیرویی مضاعف در من ایجاد می‌شود و معتقد هستم اختصاص یک معلم به یک دانش‌آموز در منطقه محروم، کاری ستودنی است.
چه روزهایی که باران باریده و گل و لای جاده مانع از تردد به روستا شده یا زمستان خودنمایی کرده و با تمام توان، دست‌هایش را جلوی راه معلم روستا سد کرده؛ اما صدای ساحل درحالیکه دارد شعر «باران» را می‌خواند، در گوش آقای تابستانی پیچیده: "باز باران با ترانه با گوهرهای فراوان می خورد بر بام خانه ...." و معلم مدرسه به هر زحمتی که بوده خود را به کلاس درس رسانده است.
این مدرسه تک دانش‌آموزه که به تازگی مورد بازدید معاون آموزش ابتدایی آذربایجان شرقی نیز قرار گرفته است، روایتی از جنس مهر معلمی و ایثار را در دل خود جای داده است.
علیرضا اکبری معاون آموزش ابتدایی استان آذربایجان شرقی، ضمن قدردانی از ایثار این معلم، می‌گوید: آقای علی تابستانی بعد از 27 سال خدمت در دستگاه تعلیم و تربیت و با این توانمندی می‌توانست در جایی نزدیک به محل سکونتش تدریس کند، اما بعد از طرح این مسئله توسط معاون مدرسه، در حالیکه در شهر یامچی تدریس می کرد، به صورت داوطلبانه برای تدریس در روستای صعب‌العبور مرکید مرند اعلام آمادگی کرد.
اختصاص معلم برای کلاس‌هایی با یک دانش‌آموز، یکی از دستاورهای انقلاب اسلامی ایران در راستای پوشش تحصیلی حتی در دورترین نقاط به شمار می‌آید.
والدین تنها دانش‌آموز مدرسه نیز از این معلم قدردانی کرده و از عملکرد او احساس رضایت دارند و این اقدام خیرخواهانه آقای تابستانی را غیرقابل جبران و توشه‌ای برای آخرت می‌دانند.
گزارش از: نسرین سوار؛ کارشناس روابط عمومی اداره کل آموزش و پرورش آذربایجان شرقی
انتهای پیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: دانش آموز روستا تنها دانش آموز یک دانش آموز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۸۶۸۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خسروپناه: اگر معلم جلوتر از پارادایم فکری دانش آموز حرکت نکند، جا می‌ماند
حجت‌الاسلام و المسلمین عبدالحسین خسروپناه، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه آموزش و دانشگاه خبرگزاری علم و فناوری آنا، اظهار کرد: معلمی که دانش امروزش با دانش چند سال گذشته یکی باشد، معلم خوبی نیست. معلم باید لحظه به لحظه حرکت جوهری داشته باشد و به تعبیر ملاصدرا، علم یک حقیقت هویتی و وجودی برای انسان است.
دانلود فیلم اصلی کد ویدیووی سه شاخص معلمی را علم، حلم و اخلاص دانست و گفت: کار معلمی حوصله و صبوری می‌خواهد، اگر دانش آموز در دوران ابتدایی، معلمان عالم و دارای حلم و صبوری و اخلاص ببیند، دلسوزی معلم را ببیند، در ذهن شان باقی می‌ماند.
معلم با پارادایم فکری دانش‌آموز باید جلوتر برود
استاد خسروپناه ادامه داد: الان وقتی معلمان دوره ابتدایی خودم را می بینیم، بدون ذره‌ای تأمل دست معلم‌های دوران مدرسه‌ام را می بوسم. اگر معلم با پارادایم فکری دانش آموز یا جلوتر از آن حرکت نکند، جا می‌ماند و نمی‌تواند با دانش‌آموز گفت‌وگو و تعامل داشته باشد. این ربطی به گسست نسلی ندارند. زیست جهان معلم با زیست جهان دانش آموز، معیار فاصله یا عدم فاصله است. هرچه زیست جهان دانش آموزان با زیست جهان معلمان نزدیک تر باشد، گسست کمتر است و هرچه دورتر، گسست بیشتر است. ولو اینکه سن معلم و دانش آموز کم باشد.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی با اشاره به زمان تدریس خود، تصریح کرد: در اولین روز تدریس در دانشگاه؛ برای معلمان آموزش و پرورش یک درس داشتم. جالب است که بدانید معلمان دوره ابتدایی بنده در کلاس حضور داشتند. جلسات خوبی هم برگزار شد و این تجربه تدریس برای معلمان آموزش و پرورش تجربه نخست بنده بود.
وی یادآور شد: زمانی‌که برای اولین بار برای تدریس به دانشگاه رفتم، سن زیاد نبود و سر کلاس درس برخی از دانش آموزان از من بزرگ‌تر بودند و برایم دشوار بود. چطور می توانستم مسائل را مطرح کنم. در کلاس سوال طراحی می کردم و با طراحی سوال ذهن دانشجویانی که در کلاس بودند، تحریک می شد و پاسخ می دادند و کلاس همراه با مشارکت دانشجویان برگزار می شد. ترم با استقبال خوبی از دانش‌آموزان مواجه می شد چون ما متکلم وحده نبودیم.
استاد خسروپناه ادامه داد: در اوایل سال بود و سوم راهنمایی بودم. معلم ریاضی آمد و یک معادله یک مجهولی در تابلو نوشت؛ اما من نتوانستم پای تابلو، مسئله را حل کنم. معلم نگاهی کرد و با نگاهش به من گفت که نمی توانی حل کنی؟! این برای من گران تمام شد. این نحوه برخورد معلم در ذهنم باقی ماند.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی خاطرنشان کرد: معلم کتک نزد و توهین و دعوا نکرد؛ اما این رفتار دلالت بر این داشت که چرا نمی‌توانی معادله یک مجهولی را حل کنی. این ذهن مرا درگیر کرد و من تصمیم گرفتم در ریاضیات و درس‌های دیگر کار کنم و در سال سوم راهنمایی درس‌های ریاضیات و هندسه را قوی یاد گرفتم که دیگران از من سوال می کردند. بزرگترین معلم که برای من درس آموز بود، آیات عالم بود. تمام طبیعت برای بنده یک کلاس درس است.
انتهای پیام/
جاده کندوان یک طرفه شد